Henri de Toulouse-Lautrec
W scenie prawdopodobnie namalowanej z życia, na wpół odziana modelka spoczywa z twarzą ukrytą, lecz piersią i ramionami odsłoniętymi. Ta perspektywa, z kobietą obserwowaną od góry z tyłu, podkreśla uległość kobiety i kontrolę widza. Rząd stolików i krzeseł sugeruje mniej prywatne otoczenie, może kawiarnię lub dom publiczny.
Henri de Toulouse-Lautrec badał świat teatru, kabaretów i burdeli - co poeta Charles Baudelaire nazwał "przyjemnościami życia paryskiego". Seria pastelowych obrazów przedstawiających osoby kąpiące się, Edgar Degasa, zaprezentowanych na ósmej wystawie impresjonistycznej wiosną 1886 r., mogła zainspirować ten szczególny temat i niecodzienny kąt widzenia. Aby szybko uchwycić scenę, Toulouse-Lautrec użył tempery lub kazeiny (obie szybkoschnące, nieprzezroczyste emulsje), podkreślając indywidualne pociągnięcia pędzla, a nie płynne modelowanie. Warstwowe, liniowe szlaki pastelowych kolorów narzucają wspólną teksturę różnym elementom obrazu: skórze, włosom, tkaninie, drewnie i wiklinie.
Zachęcamy do zobaczenia innych arcydzieł z Muzeum J. Paul Getty'ego w naszym artykule "7 zaskakujących arcydzieł z Muzeum J. Paul Getty'ego, które cię zachwycą". Miłej kontemplacji!