Światła bogini miłości uwięziona w owalnej formie, symbolizującej grotę. Sposób w jaki została ukazana nasuwa na myśl symbole wiatru i morza, jakimi była oznaczana na ścianach sarkofagów w czasach starożytnego Rzymu.
Koloman Moser ukończył studia malarskie na Wiedeńskiej Akademii, prawdziwie poświęcił się temu medium dopiero po opuszczeniu Wiener Werkstätte w 1907. Była to nie tylko zmiana artystycznej dyscypliny, a raczej powołanie, któremu artysta miał oddać się bez zastanowienia. Jego pisma na temat kompozycji i relacji kolorystycznych świadczyły o jego niestrudzonym dążeniu do wyraźnej ekspresji malarskiej. W 1904 Koloman Moser zorganizował znaczącą wystawę dla Secesji Wiedeńskiej dzieł Ferdynanda Hodler'a. Było to wydarzenie grające fundamentalną rolę w rozwoju międzynarodowej sławy Hodler'a. Później, w 1907, Moser poświęcił się szczegółowym badaniom sztuki Hodler'a czego odzwierciedlenie widać w jego stylu. Znalazł własne podejście do koloru, używając nierealistycznych wartości tonalnych i tak wyczarował własną ciekawą harmonie. Ponadto używał różnych struktur w różnych sekcjach obrazu, co umożliwiło złagodzenie rygorystycznej formalnej kompozycji.