Amedeo Modigliani
Dzisiejszy obraz prezentujemy dzięki uprzejmości Nasjonalmuseet w Oslo. :)
Większość dzieł Amedeo Modiglianiego powstała w ciągu kilku gorączkowych lat w trakcie i tuż po I wojnie światowej. Urodzony we Włoszech artysta przeniósł się do Paryża w 1906 roku i przez pewien czas wahał się między rzeźbą a malarstwem. Przez rok pracował jako asystent Constantina Brâncusiego, którego postrzeganie formy można prześledzić w portretach Modiglianiego przypominających maski. Po szybkim zdobyciu reputacji wybitnego rysownika, Modigliani zarabiał na życie jako artysta kawiarniany, rysując pospiesznie wykonane portrety klientów kawiarni w nadziei na uzyskanie zamówienia na wersje olejne.
Jego prace są stylistycznie trudne do umiejscowienia: jego wpływy wydają się obejmować afrykańskie rzeźby, które były bardzo modne w tym czasie, których liniowe, wydłużone formy zaszczepiły podmiotom jego portretów odrobinę wyrafinowanej nowoczesności, podczas gdy jego kolory w dużej mierze przylegają do zrelaksowanej, antynaturalistycznej palety kubizmu.
Portret kobiety pochodzący z Muzeum Narodowego często nosił tytuł Portret Pani Zborowskiej. Pani Zborowska była żoną polskiego poety i handlarza dzieł sztuki Leopolda Zborowskiego, bliskiego przyjaciela i agenta Modiglianiego. Jednak indywidualne cechy nie były w stylu Modiglianiego i wydaje się prawdopodobne, że portretowana nie jest znana. To dzięki Leopoldowi Zborowskiemu Modigliani osiągnął przynajmniej odrobinę sławy za życia. Przełom nastąpił jednak zbyt późno: Modigliani cierpiał na gruźlicę, a artysta zmarł z powodu choroby oraz nadużywania alkoholu i narkotyków w wieku trzydziestu pięciu lat. Jego pośmiertna sława wciąż jednak rosła, a w latach dwudziestych jego tragiczne życie i specyficzny styl stały się nieodłącznym elementem europejskiego modernizmu.
Tekst: Nils Messel