Spotkanie dwóch mężczyzn, z których każdy myśli, że drugi jest na wyższym stanowisku niż on

"Najprościej mówiąc, moja rycina przedstawia spotkanie dwóch mężczyzn, z których każdy przypuszcza, że drugi zajmuje wyższe stanowisko, co oznacza, że padają przed sobą na kolana." (List do Lily Stumpf, Monachium, 17 września 1903 r.)

Dwóch nagich mężczyzn spotyka się i wita głębokimi ukłonami. W ich nagości brak widocznych cech, które wskazywałyby, który z nich zajmuje wyższą pozycję w społeczeństwie. Żaden z nich nie wie, jaką pozycję zajmuje drugi, dlatego licytują się między sobą na afektowaną skromność. Tożsamość mężczyzn możemy rozpoznać dzięki stylizacji włosów i brody. Są to mianowicie cesarz Prus, Wilhelm II, oraz Franciszek Józef I, cesarz Austrii. W tym przypadku jest oczywiste, że Paul Klee naśmiewa się z zachowania dwóch władców. Klee nie tyle chciał przedstawić karykatury dwóch ważnych głów państw, co pokazać ogólny brak szczerości obyczajów społecznych, który krytykował w kąśliwy i ironiczny sposób.