Psychologiczna intensywność autoportretów Schielego jest rzadko spotykana w jego licznych szkicach młodych kobiet (wielu nagich lub prowokacyjnie ubranych), które są traktowane obojętnie, jako obiekty formalnej analizy. Często odizolowane, bez żadnej wzmianki o ich otoczeniu, postacie te są doskonałymi obiektami studiów linii, kompozycji i ruchu. Ten portret oglądanej od tyłu siedzącej kobiety jest pełen wyrazu, nawet pomimo tego, że jej twarz jest ukryta. Modelką była prawdopodobnie żona Schielego, Edith Harms, wtedy 24-letnia, którą poślubił w 1915 roku i która zmarła na Hiszpankę zaledwie trzy dni przed nim. Tylko częściowo ubrana, ale ze starannie uczesanymi włosami w kolorze truskawkowego blondu, postać nosi jasnoniebieską, pasiastą kurtkę na białej, pasiastej koszuli - strój szanowanej damy. Jednakże, jej dolna część ciała jest odziana w części garderoby w których Schiele zazwyczaj obrazował prostytutki: białą, koronkową halkę i ciemne pończochy. Wyraźna różnica między dwoma częściami jej stroju wydaje się odzwierciedlać ambiwalentne uczucia artysty wobec swojej żony, która jest rozmaicie ukazywana w jego pracach - jako oziębła dziewica lub jako namiętna kochanka.
Kocham Egona Schiele! <3
Nie można uciec od namacalnego erotyzmu prac Schielego, który często jest bardzo bezpośredni. Jeśli chcesz zgłębić pornograficzny świat aktów Egona, kliknij tutaj. (18+)
Egon <3