Jean Lecomte du Nouÿ
Obraz przedstawia historię eunucha, który marzył, by ożenić się z jedną z niewolnic z haremu. Ukazała mu się ona w wizji podczas palenia opium. Jej drobny towarzysz trzyma w ręku nóż ociekający krwią, przypominając o niemożliwości spełnienia tej fantazji. Zarys odciśniętej ręki tuż obok podpisu jest symbolem zwanym khamsa, używanym, by odstraszyć zło.
Inspiracją artysty były Listy perskie Charlesa Montesquieu opublikowane w 1721 r. Książka opisuje doświadczenia dwóch perskich szlachciców, Usbeka i Rica, którzy podróżują przez Francję. Usbek zostawia za sobą w kraju 5 żon (Zashi, Zéphis, Fatmé, Zélis i Roxane) pod opieką kilku czarnych eunuchów pod rozkazami jednego z nich. Podczas podróży oraz przedłużonego pobytu w Paryżu szlachcice komentują w listach, wymienianych z przyjaciółmi i mułłami, różne aspekty zachodniego chrześcijaństwa. Gdy sytuacja w seraju zaczyna się komplikować, a w końcu w 1717 r. rozpoczyna się rebelia, Uzbek nakazuje przełożonemu eunuchowi zastosować sankcje dyscyplinarne, lecz wiadomość dociera za późno. Zamieszki przynoszą śmierć jego żon i większości eunuchów, w tym popełnione z zemsty samobójstwo jego ulubienicy Roxane.
Obraz ten został nam zasugerowany przez jednego z użytkowników, dzięki, Jay! Więcej na temat europejskiej fascynacji Bliskim Wschodem możesz znaleźć tutaj.