James Abbott McNeill Whistler
Drodzy użytkownicy, chcemy was poinformować, że chińska wersja DailyArt jest już dostępna! Zaktualizujcie aplikację, jeśli chcecie z niej skorzystać!
Dziś prezentujemy to dzieło dzięki The Frick Collection w Nowym Jorku. :) Jestem szczęśliwa, bo Whistler jest jednym z moich ulubionych malarzy! :)
W 1855 roku, Frances Dawson (1834–1910) poślubiła Fredericka R. Leylanda, ważnego armatora z Liverpoolu, magnata telefonii i kolekcjonera sztuki. Był on jednym z głównych patronów Whistlera zanim poważnie pokłócili się o dekorację słynnego Pawiego Pokoju, kiedyś jadalni Leylanda w londyńskiej rezydencji a obecnie sali we Freer Gallery of Art w Waszyngtonie.
Zlecony jesienią 1871 roku, portret wystawiony był na pierwszej całkowicie autorskiej wystawie Whistlera w 1874 (wydarzenie sponsorowane przez Leylanda). Nigdy nie został jednak uznany przez artystę za całkowicie ukończony. Pośród dominującego koloru różowego, mającego podkreślić rude włosy pani Leyland, modelka przedstawiona jest w wielowarstwowej sukni zaprojektowanej przez artystę. Abstrakcyjne, przypominające plecionkę wzory na macie pod nogami kobiety, powtórzone są na ramie, również zaprojektowanej przez artystę; podkreślają one naturalistyczne gałęzie kwitnącego migdałowca po lewej, co sugeruje żywe zainteresowanie Whistlera sztuką japońską w tamtym czasie. Tak jak portret Montesquiou, ten pani Leyland podpisany jest w połowie wysokości po prawej stronie symbolicznym motylem Whistlera, wzorem opartym na jego inicjałach JMW i nasyconym formalistycznymi zainteresowaniami XIX-wiecznego ruchu estetycznego. Ten portret jest w istocie przykładem kunsztownego projektu o którym współczesny Whistlerowi Dante Gabriel Rossetti z jakiegoś powodu napisał: “Nie widzę, żeby była to w ogóle podobizna.”
P.S. Portret matki artysty Whistlera jest jednym z najsłynniejszych dzieł amerykańskich artystów poza Stanami Zjednoczonymi. Przeczytaj o nim tutaj.