Max Liebermann
Konserwatywne kręgi szydziły z Liebermanna, nazywając go "apostołem brzydoty". Jednakże Städelscher Museums-Verein zaryzykowało i zaraz po tym jak zostało założone w 1899 roku, nabyło Dziedziniec sierocińca w Amsterdamie, który okazał się kluczowym dziełem w karierze artysty. Liebermann początkowo stworzył jedynie szkic obrazu, a dopiero później, w swojej pracowni w Monachium, przeniósł naszkicowaną scenę na płótno. Obraz powstał w przełomowym momencie, gdy Liebermann zrezygnował z odcieni brązu charakterystycznych dla okresu, w którym fascynował się realizmem, a zwrócił się w stronę impresjonizmu, a co za tym idzie, zaczął stosować zdecydowanie jaśniejszą paletę barw.
Städelscher Museums-Verein jako instytucja wspierająca sztukę została zainicjowana w 1899 roku pod kierunkiem wpływowego Leopolda Sonnemanna, członka Reichstagu i założyciela oraz właściciela Frankfurter Zeitung. W tym samym roku ponad osiemdziesiąt osób uczestniczących w tworzeniu muzeum świętowało zakup pierwszego dzieła, a mianowicie Dziedzińca sierocińca w Amsterdamie Maxa Liebermanna, które w ówczesnym czasie wzbudzało wiele kontrowersji. Berliński artysta był głównym przedstawicielem niemieckiego impresjonizmu, co automatycznie stawiało go w opozycji do tradycyjnej, cesarskiej koncepcji sztuki Niemiec, która do tej pory obejmowała przede wszystkim malarstwo o charakterze batalistycznym i publiczne pomniki wznoszone, by upamiętnić zwycięstwa wojenne. Co ciekawe, obraz spotkał się z odrzuceniem ze strony pozostałych warstw społecznych. Sonnemann zaproponował, że zakup obrazu pokryje częściowo z własnych środków. Koniec końców, Sierociniec pojawił się w muzeum, tym samym stając się pierwszym modernistycznym dziełem w jego murach.
Prezentujemy to arcydzieło niemieckiego impresjonizmu dzięki Städel Museum. :) A przy okazji, już wkrótce ruszy niemiecka wersja DailyArt!
P.S. Inny znany obraz z kolekcji Städel to Goethe w Campagna autorstwa Johanna Heinricha Wilhelma Tischbeina; możecie o nim przeczytać tutaj.
P.P.S. Szukamy wolontariuszy, którzy chcieliby pomóc nam w tłumaczeniach DailyArt na język chiński, polski, rosyjski, włoski, francuski i turecki. Szukamy osób, które zajmowały się już tłumaczeniami, są native speakerami w języku, na który chcieliby tłumaczyć i znają angielski na co najmniej poziomie C1/C2. Więcej informacji znajdziecie tutaj :)