Tego dnia w 1774 roku urodził się Caspar David Friedrich, niemiecki romantyczny malarz pejzażysta, najbardziej znany ze swoich alegorycznych pejzaży z połowy epoki. Jego głównym zainteresowaniem była kontemplacja natury, a jego często symboliczne i antyklasyczne prace starały się przekazać subiektywną, emocjonalną reakcję na świat przyrody.
Obraz przedstawia żaglówkę, wypływającą z wybrzeża Bałtyku z kilkoma rybakami na pokładzie. To niezidentyfikowane miejsce to prawdopodobnie Pomorze w pobliżu Rugii. Friedrich wykorzystał je w wielu swoich wcześniejszych krajobrazach, mimo że nie odpowiada żadnemu ze szkiców z natury malarza. Scena ta ma miejsce o zmierzchu i pokazuje grupę mężczyzn odwróconych plecami do widza, obserwujących odpływający statek, najwyraźniej unikających kontaktu wzrokowego z żeglarzami. Obecność tych mężczyzn, ubranych w tradycyjne, niemieckie stroje, nie jest łatwa do wytłumaczenia i przyczynia się do enigmatycznej natury pejzażu morskiego. Ich postawa i bliskość łodzi sugerują, że mogli udzielić rybakom pomocy, być może pomagając im uwolnić łódź po tym, jak osiadła na mieliźnie na skalistym brzegu. Dopiero gdy porównamy tę kompozycję z rysunkiem wykonanym przez młodego Friedricha w Berlinie w 1799 roku, zatytułowanym Pożegnanie na wybrzeżu (Kunsthalle Mannheim), przedstawiającym identyczną łódź i podobne postaci, możemy zdać sobie sprawę, że jest to scena pożegnalna. Głównym motywem Friedricha jest więc rozdzielenie dwóch grup mężczyzn, tych, którzy weszli na pokład statku, i tych, którzy pozostali na brzegu, a także pozycja każdej z nich w naturze. Alegoryczne odczytanie tego pejzażu morskiego polega na kontraście między dwiema grupami w sytuacji związanej z odejściem.
Do jutra!
P.S. Oto wybór dziesięciu najbardziej znanych dzieł Friedricha :)