Leonardo da Vinci
Dzisiejsze wspaniałe dzieło prezentujemy dzięki Pinakotece Ambrozjańskiej w Mediolanie. Ta cienka deska z orzecha włoskiego jest obecnie powszechnie uznawana za oryginalne dzieło Leonarda da Vinci, ale aż do końca XVIII w. była przypisywana Luiniemu. Okazało się to opatrznościowe, jako że zapobiegło przejęciu obrazu przez Napoleona.
Przypisywanie obrazu Leonardowi da Vinci wzmocniło się w XIX w., kiedy przedstawiona postać coraz częściej była utożsamiana z Ludwikiem Sforzą, znanym także jako Ludwik Maur. Identyfikacja prawdziwej tożsamości postaci stała się możliwa dopiero na początku XX w., kiedy renowacja obrazu ujawniła partyturę i pióro. Od tego momentu pojawiło się wiele domysłów o prawdziwej tożsamości postaci, w które wliczali się m.in. Franchino Gaffurio, kapelmistrz katedry w Mediolanie, i Josquin des Prés, flamandzki śpiewak i kompozytor. Zarówno Gaffurio, jak i des Prés działali w Mediolanie za panowania Ludwika Maura, ale w żadnym z przypadków nie istnieją dokumenty, które sugerowałyby bezpośredni kontakt między nimi a Leonardem.
Nie tak dawno niektórzy badacze zaczęli podejrzewać, że może to być portret Atalantego Migliorotti, toskańskiego muzyka, który był przyjacielem Leonarda. Warto wspomnieć, że na jednej ze stron Kodeksu Atlantyckiego, w spisie szkicy przeznaczonych do zabrania do Mediolanu, Leonardo wspomina o “portrecie Atalantego z uniesioną głową”. Muzyk, którego można datować na 1485 (zaledwie kilka lat po przybyciu mistrza do tego miasta), może być obrazem stworzonym z tego szkicu, uwiecznieniem przyjaciela, który przybył z nim do Mediolanu Ludwika Sforzy.
P.S. Tutaj znajdziecie 10 faktów o Ostatniej wieczerzy Leonarda, które powinniście znać!