Francisco Oller, malarz i dydaktyk, zapoczątkował długą tradycję portorykańskiej sztuki przedstawiania scen z właśnie z Portoryko. Artysta starał się uchwycić piękno krajobrazu i jego tropikalnych owoców, często malował też sceny ilustrujące niektóre bolączki społeczne wyspy. Początkowo studiował w San Juan, a jego naukę nadzorował Juan Cleto Noa; następnie edukację kontynuował w Akademii San Fernando w Madrycie, pod okiem Federica Madrazo. W 1858 r. Oller wyjechał do Paryża, gdzie odwiedzał pracownię Thomasa Couture'a i uczęszczał do Académie Suisse i École Impériale et Spéciale de Dessin. Bywał także w pracowni Gustave'a Courbeta i poznał Camille'a Pissarro. W 1865 r. powrócił do Portoryko, a w 1870 r. założył w San Juan akademię rysunku i malarstwa. W 1874 r. wrócił do Paryża, gdzie poznał dr. Paula-Ferdinanda Gacheta (lekarza i przyjaciela Vincenta van Gogha, który stał się także bohaterem jednego z najsłynniejszych portretów namalowanych przez artystę), który nabył dzieło Ollera, El estudiante (Student). W 1884 r., po ośmiu latach spędzonych w Madrycie, oddanie Portoryko skłoniło Ollera do powrotu na wyspę. W 1895 po raz ostatni wyruszył do Paryża, gdzie wystawił swoje słynne dzieło El Velorio (Stypa). W 2006 r. Museo de Arte de Ponce zorganizowało wystawę, która trafiła do Worcester Art Museum w Massachusetts; znalazły się na niej dzieła Ollera, a także prace, których autorami byli José Campeche i Miguel Pou. Kariera artystyczna Ollera obejmowała okres od realizmu Courbeta po czasy impresjonistów; z wieloma z nich artysta nawiązał bliską przyjaźń, kiedy mieszkał w Paryżu.
Miłego czwartku wszystkim. : )
P.S. Jeśli macie ochotę na podróż na Południe, zobaczcie tutaj oszałamiające pejzaże Frederica Edwina Churcha! <3