Dziś Dzień Zawieszenia Broni, ustanowiony na pamiątkę rozejmu zawartego pomiędzy Ententą i Niemcami w Compiègne we Francji o godzinie 5:45, który stanowił nieformalne zakończenie I Wojny Światowej. Wojna ta, nazywana ówcześnie Wielką Wojną lub „wojną wszystkich wojen”, doprowadziła do mobilizacji ponad 70 milionów członków personelu wojskowego, w tym 60 milionów Europejczyków, co uczyniło z niej jedną z największych wojen w historii, z liczbami zgonów wynikających z działań wojennych szacowanymi na 8,5 miliona pośród kombatantów i 13 milionów pośród osób cywilnych.
Niemiecka artystka Käthe Kollwitz straciła w tej wojnie syna. W 1919 roku rozpoczęła pracę nad serią drzeworytów, zatytułowaną Krieg (Wojna), będących jej odpowiedzią na tragedie doświadczone w czasie „niewymownie trudnych lat” I Wojny Światowej i tych, które nastąpiły po niej. Portfolio siedmiu drzeworytów skupia się na smutku tych, którzy pozostali - matek, wdów i dzieci.
Jedynie jedna grafika, Ochotnicy, przedstawia żołnierzy. Młodszy syn Kollwitz, Peter, zajął w tej scenie miejsce obok Śmierci, która prowadzi oddziały ku wojnie w ekstatycznym korowodzie. Peter poległ na froncie zaledwie dwa miesiące po wstąpieniu do armii jako ochotnik. Intencją Kollwitz było, by prace te stały się szeroko znane. Eliminując odniesienia do konkretnego czasu i miejsca, stworzyła oczywiste akty oskarżenia o rzeczywiste ofiary wymagane w zamian za abstrakcyjne koncepcje honoru i chwały.
P.S. Tutaj możesz przeczytać historię pięciu artystów, którzy walczyli podczas I wojny światowej!
P.P.S. Czy wiedzieliście, jak Claude Monet, choć w momencie zakończenia Wielkiej Wojny był mocno posunięty w latach, uhonorował żołnierzy walczących na frontach I Wojny Światowej? Dowiedzcie się tutaj, w naszym Mega Kursie Impresjonizmu.