Autoportret

Wczoraj obchodziliśmy Chiński Nowy Rok, ale luty to również Black History Month. Zawsze żałujemy, że ze względu na obowiązujące prawa autorskie nie możemy prezentować tak wielu czarnych artystów jak byśmy chcieli - możemy dzielić się jedynie dziełami twórców zmarłych przed 1952 rokiem, przez co nie dysponujemy zbyt wielkim zbiorem sztuki współczesnej. W lutym tego roku skupimy się na twórczości tak wielu czarnych artystów, jak tylko będziemy w stanie. Zacznijmy od Horace’a Pippina. 

Horace Pippin był amerykańskim artystą-samoukiem, który zajmował się całą gamą tematów, w tym scenami inspirowanymi jego służbą wojskową podczas I wojny światowej, pejzażami, portretami i motywami biblijnymi. Część z jego obrazów odnosi się do historii niewolnictwa i segregacji rasowej w USA.

Po zakończeniu I wojny światowej Pippin, który nie posiadał formalnego wykształcenia artystycznego, pisał i ilustrował pamiętniki z czasu, który spędził w okopach, a które to doświadczenie na trwałe ograniczyło jego władzę w prawej ręce. Do lat 30. wypalał wzory na drewnianych panelach i tworzył obrazy, które znajdowały stałych nabywców w świecie sztuki wówczas przychylnym artystom-samoukom. Aż do śmierci w 1946 roku wystawiał w Filadelfii, Nowym Jorku, San Francisco i Chicago, wygrywał nagrody w prestiżowych dorocznych konkursach, budził zainteresowanie prasy krajowej i międzynarodowej oraz sprzedał większość z około 130 obrazów, paneli i szkiców muzeom i wpływowym kolekcjonerom sztuki w całym kraju.

Jak sami widzicie, ten autoportret jest monumentalnym świadectwem wiary we własne siły. Postawa modela, jego kolor skóry i pewność siebie pokazują go jako poważnego malarza o afrykańskich korzeniach, przedstawiciela całej kohorty cieszącej się spóźnionym zainteresowaniem sztuki współczesnej.

Miłego wtorku wszystkim!

P.S. Tu możecie przeczytać o życiu i pracach Horace'a Pippina!