Bia de’ Medici

Agnolo Bronzino to włoski malarz manierystyczny pochodzący z Florencji. Był także artystą potężnej rodziny Medyceuszy, która w tym czasie rządziła Florencją. Po raz pierwszy otrzymał patronat Medyceuszy w 1539 roku, kiedy to został jednym z wielu artystów wybranych do wykonania wymyślnych dekoracji na ślub Kosmy I Medyceusza z Eleonorą Toledańską, córką wicekróla Neapolu. Wkrótce potem stał się oficjalnym nadwornym malarzem księcia i jego dworu; pozostał nim przez większość swojej kariery. Jego portrety - często odczytywane jako statyczne, eleganckie i stylowe przykłady bezemocjonalnej wyniosłości i pewności siebie - miały wpływ na europejski portret dworski przez całe stulecie.

Dziś przedstawiamy portret małej Bianki, Bii, córki Kosmy, urodzonej przed jego ślubem w 1539 roku.

W 1560 roku ambasador Francesca Marii II della Rovere w Toskanii, Simone Fortuna, napisał w liście, że Kosma „w pierwszych latach swego urzędowania jako książę miał z pewną florencką szlachcianką dziewczynkę, którą ochrzczono w imię Jego Najjaśniejszej Wysokości i nazwano Bia. A pani księżna, znalazłszy ją w swoim domu, wychowywała dziewczynkę z miłością, jako że urodziła się mężowi zanim została jego żoną". Dziewczynka wychowywała się więc, jak to często bywało, obok prawowitych dzieci domowników, otoczona czułością Eleonory Toledańskiej i babci, Marii Salviati, z którą spędzała dużo czasu i która darzyła ją szczególną sympatią.

Niestety, w wieku około pięciu lat, pod koniec stycznia 1542 roku Bia nagle zachorowała i w przeciągu kilku tygodni zmarła.

Zrozpaczony książę zlecił wykonanie gipsowego odlewu maski pośmiertnej dziecka, co zostało odnotowane w inwentarzu Guardaroby z 1553 roku, w którym znajduje się również pierwsza wzmianka o portrecie Bii autorstwa Bronzina, o którym wspomina Giorgio Vasari w swojej biografii artysty. Niektórzy badacze wysuwają tezę, że Bronzino nie namalował dziecka za życia, ale że za model posłużyła mu maska. Datuje się zatem powstanie dzieła na lata 1542-1545, kiedy malarz ukończył również Portret Eleonory Toledańskiej z synem Giovannim (Uffizi), który znajduje się w naszym Archiwum i w którym zastosował to samo rozwiązanie, co na drugim obrazie, umieszczając postać na głębokim niebieskim tle, jaśniejszym wokół twarzy.

Miłego wtorku!

P.S. Zobaczcie portrety 4 potężnych kobiet, których autorem był Agnolo Bronzino!