Caravaggio
Na tym obrazie Caravaggio przedstawił historię z Nowego Testamentu: trzeciego dnia po Ukrzyżowaniu dwóch uczniów Jezusa zmierzało do Emaus, gdy na drodze spotkali zmartwychwstałego Chrystusa. Nie rozpoznali go, jednak podczas wieczerzy „(...) wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu.” (Łk 24, 30-31).
Obraz powstał u szczytu sławy Caravaggia. W typowy dla siebie sposób przedstawił uczniów jako zwyczajnych, pracujących ludzi, z brodami, pomarszczonymi twarzami i w znoszonych ubraniach, skontrastowanych z młodym, gładko golonym Chrystusem, który zdaje się przychodzić z innego świata. Artysta mistrzowsko uchwycił dramatyczny punkt kulminacyjny opowieści, moment, w którym uczniowie nagle widzą to, co przez cały czas było przed nimi. Ich ruchy wyrażają zdumienie: jeden ma zamiar zerwać się z krzesła, podczas gdy drugi unosi ręce w geście niedowierzania. Ostre światło podkreśla dramatyczne napięcie sceny.
P.S. Z pewnością imię Caravaggia nie jest Wam obce, ale czy wiecie, jak umarł? Nie ma jednej potwierdzonej wersji zdarzeń, jest za to wiele sensacyjnych plotek...