Parasolki

Czas odwiedzić Paryż w deszczu!

Ten obraz przedstawia kipiącą życiem ulicę, na której większość osób chroni się pod parasolami przed deszczem. Po prawej stronie matka spogląda na swoje dwie córki, ubrane zgodnie z modą, która w 1881 roku obowiązywała na popołudniowych spacerach. Widzimy też kobietę uchwyconą podczas otwierania lub zamykania parasolki, co sugeruje, że deszcz może się kończyć lub dopiero co zaczął padać. 

Centrum obrazu znajduje się nie pośrodku, ale raczej po lewej stronie kompozycji, gdzie widzimy młodego, brodatego mężczyznę, który wygląda, jakby właśnie oferował schronienie pod parasolem kobiecie niosącej pudło na kapelusze. Co ciekawe, kobieta nie ma nakrycia głowy, płaszcza przeciwdeszczowego ani parasola, co jest dość zaskakujące, biorąc pod uwagę pogodę. Kobieta ta jest asystentką kapelusznika lub modystką, stworzoną na wzór kochanki Renoira, artystki i częstej modelki do jego obrazów, Suzanne Valadon. Ona oraz jedna z dziewczynek po prawej, trzymająca zabawkową obręcz, patrzą prosto na nas, podczas gdy pozostałe postaci zajęte są swoimi sprawami.

Choć kompozycja wygląda bardzo naturalnie, kąty ułożenia parasoli zostały przemyślnie rozplanowane tak, by całość układała się w geometryczne kształty, pośród których widać zaokrąglone krawędzie, takie jak pudło modystki i obręcz dziewczynki. Dominującymi kolorami są tu odcienie niebieskiego i szarości, układające się u góry we wzór czasz parasoli, a u dołu w mozaikę ubrań.

P.S. Jeżeli kochacie impresjonizm, rzućcie okiem na nasz mega kurs francuskiego impresjonizmu. Ilość zawartych w nim informacji jest zdecydowanie warta swojej ceny! :)

P.P.S. Lubicie deszcz? Oto kilka z najbardziej zachwycających deszczowych obrazów, które pokocha każdy miłośnik deszczu! A więcej historii na temat twórczości Renoira znajdziecie w artykułach poniżej.