Akseli Gallen-Kallela jest największym artystą Finlandii, jedynym, który zyskał międzynarodowe uznanie jeszcze za życia oraz jedną z kluczowych postaci odrodzenia fińskiej kultury w czasie walki o niepodległość od Rosji w 1917 roku.
Przez całą swoją karierę Gallen-Kallela dostrzegał kluczowe znaczenie pejzażu, który stanowił wizerunek fińskiej tożsamości kulturowej równie mocno, jak opowieści z „Kalevali”, tradycyjne stroje ludowe i rzemiosło.
W lecie 1892 roku, podczas poszukiwania domu w sercu Finlandii, Gallen-Kallela zatrzymał się nad jeziorem Paanajärvi. Namalował tam swoje pierwsze „czyste” pejzaże bez żadnych postaci, stanowiące bezpośredni wyraz fińskiej duszy karmiącej się naturą. Palokärki (Dzięcioł czarny) powstał właśnie podczas tej wyprawy w poszukiwaniu swoich korzeni. Malarz poprzez obecność ptaka nadaje pejzażowi alegoryczny wymiar, niczym człowiek wykrzykujący swoją samotność. Pojawiały się też bardziej polityczne interpretacje tego motywu, jako reprezentacji kraju walczącego z rosyjską okupacją, samotnego wobec wroga. Gallen-Kallela wykonał najpierw duży gwaszowy szkic do obrazu, który go nie zadowolił i został podarty. Żona Gallena-Kalleli zebrała kawałki i następnej zimy skleiła je na powrót na płótnie, a artysta przemyślał swój osąd. Rozpoczął prace nad prezentowaną dziś wersją olejną w tym samym imponującym rozmiarze. Dzieło zostało ukończone w 1894 roku.
P.S. Chcecie odpocząć po intensywnym poniedziałku? Odkryjcie piękno wizerunków dzikich zwierząt!