Tamiya Botaro

Ten piękny drzeworyt przedstawia znaną w Japonii historię zemsty. W 1642 roku Tamiya Genpachiro został zamordowany przez zawistnego mistrza fechtunku. Jego osierocony syn, Botaro (widoczny po prawej) poprzysiągł pomścić śmierć ojca i spędził młodość, trenując walkę mieczem. Wspierała go w tym jego niania, Otsuji (widoczna po lewej). W wieku 17 lat Botaro wypełnił swoje przyrzeczenie, dokonując pomsty za ojca, a Otsuji, która z kolei przyrzekła wytrenować Botaro, wstąpiła do zakonu.

Wpływu europejskiej secesji na kompozycję tego drzeworytu nie da się pomylić z niczym innym, choć dość prawdopodobne jest, że sam Yoshitoshi nigdy nie widział oryginalnych europejskich dzieł. W czasie gdy Japonia pozostawała zamknięta na świat zewnętrzny, jego mistrz, Utagawa Kuniyoshi, w sekrecie trzymał i udostępniał swoim uczniom reprodukcje. Tsukioka Yoshitoshi, ostatni i najwspanialszy wirtuoz  tradycyjnych ukiyo-e, urodził się w ostatnich latach rządów szogunatu Tokugawów i przeżył znaczną część swojego dorosłego życia w niezwykle postępowym okresie Meiji. Inspirując się sztuką Zachodu, dążył do osiągnięcia równowagi pomiędzy nowymi zachodnimi inspiracjami a tradycyjnym japońskim rzemiosłem. Jego innowacyjne kompozycje i linie oraz wyjątkowa umiejętność oddania charakteru postaci i atmosfery chwili nie mają sobie równych pośród dzieł ukiyo-e i są rzadkością w historii sztuki.

P.S. Japońska sztuka jest tak zróżnicowana! Spójrzcie tylko na kilka spośród najwspanialszych japońskich drzeworytów!