Mainie Jellett była irlandzką malarką, projektantką scenografii, pisarką, wykładowczynią, kuratorką sztuki i pionierką sztuki nowoczesnej w Irlandii. Urodziła się w Dublinie, studia rozpoczęła w Metropolitan School of Art, po czym w latach 1917-1919 kontynuowała naukę w Westminster School of Art w Londynie pod kierunkiem Waltera Sickerta. W 1920 roku przeniosła się do Paryża, gdzie uczyła się się pod okiem André Lhote'a, a później Alberta Gleizesa. Ich wpływ jest w tym dziele szczególnie widoczny w kombinacji żywych kolorów i abstrakcyjnych form. Zaokrąglone kształty blisko przypominają serię kubistycznych dzieł Jellett i stanowią dowód znajomości zasad Gleizesa dotyczących translacji (przesunięcia) i rotacji (obrotu). W latach 20. XX wieku Jellett opracowała kompozycje opierające się na jednym elemencie obracanym wokół pojedynczej osi i tworzącym w efekcie złożone układy z siedmioma lub ośmioma elementami będącymi wynikiem rotacji.
Do 1923 roku Jellett przyjęła w pełni abstrakcyjny, inspirowany kubizmem styl. A jednak, kiedy brała udział w wystawie Dublińskiego Towarzystwa Malarzy, jej awangardowe podejście spotkało się z kpinami. Niezrażona, poświęciła ogrom czasu, starając się zmienić konserwatywny artystyczny klimat Irlandii, wykorzystując wykłady i eseje do promowania modernizmu w epoce kulturowego ograniczenia.
Dzisiejsze dzieło prezentujemy jako element naszych obchodów Miesiąca Historii Kobiet. :)
P.S. Dowiedzcie się więcej o artystkach związanych z ruchem kubistów, zaglądając do naszego internetowego kursu Podstawy kubizmu: Picasso, Braque i inni. Zapiszcie się raz i cieszcie się nieograniczonym dostępem do kursu! :)
P.P.S. Uwielbiamy prezentować Wam sylwetki artystek, które w przeszłości nie zyskały należnego im uznania. Poznajcie więc Jacqueline Marval - fowistkę, o której nigdy jeszcze nie słyszeliście!