Pedro Figari był urugwajskim malarzem, prawnikiem, pisarzem i politykiem. Choć rozpoczął praktykę dopiero w późniejszych latach, jest najbardziej znany jako wczesny malarz modernistyczny, który kładł nacisk na uchwycenie codziennych aspektów życia w swoich pracach. W większości swoich dzieł starał się uchwycić ducha swojej ojczyzny, malując lokalne zwyczaje, które zaobserwował w dzieciństwie.
Figari malował głównie z pamięci, co nadawało jego pracom bardziej osobisty charakter. Jego unikalny styl, który polegał na malowaniu bez zamiaru stworzenia iluzji, wywołał rewolucję tożsamości w świecie sztuki Ameryki Łacińskiej, wraz z innymi wybitnymi artystami latynoamerykańskimi, takimi jak Diego Rivera i Tarsila do Amaral.
Pedro Figari namalował dzisiejsze dzieło podczas swojego dziewięcioletniego pobytu w Paryżu (1925-1934), pośród złożonego tła międzywojennej Europy. Obraz datowany jest na około 1930 rok, co zbiega się z obchodami stulecia pierwszej konstytucji Urugwaju, znanej jako Jura de la Constitución, popularnej w ikonografii gaucho (jeźdźca i kowboja z argentyńskiej i urugwajskiej pampy). Podobnie jak wiele dzieł Figariego z tego okresu, kompozycja charakteryzuje się niskim, nieprzerwanym horyzontem. Kontrastuje on rozległą przestrzeń nieba, która dominuje trzy czwarte płótna, z wąskim pasem ziemi poniżej. W tej ograniczonej przestrzeni niemal abstrakcyjne formy źrebiąt nabierają rytmicznej jakości fryzu.
Miłego poniedziałku!
P.S. Oto 10 artystek, które były pionierkami sztuki nowoczesnej w Ameryce Łacińskiej. Ile z tych sławnych nazwisk znacie?