Büyük Odalisque

Bugün benim doğum günüm, bu yüzden sizinle en sevdiğim resimlerden birini paylaşıyorum. İlk gösterildiğinde büyük eleştiriler alan Jean-Auguste-Dominique Ingres'in La Grande Odalisque'sidir. Özellikle figürün kasıtlı olarak uzatılmış oranları (Odalisque'nin iki veya üç omurları çok fazla) ve anatomik gerçekçilik eksikliği için belirtilmiştir. İlk bakışta bu çıplak, Titian'ın 1538'deki Urbino Venüs'ü gibi büyük Venedik ustalarının geleneğinde takip ediyor gibi görünüyor. Ancak daha yakından incelendiğinde bunun klasik bir ortam olmadığı anlaşılıyor. Bunun yerine Ingres, egzotik bağlamıyla vurgulanan havalı, uzak bir erotizm yarattı. Tavus kuşu fanı, türban, muazzam inciler, nargile (esrar veya belki afyon için bir boru) ve elbette resmin başlığı, hepimiz Fransızların Doğu anlayışına atıfta bulunuyor. Ama dikkat et ! Buradaki "Orient" kelimesi Uzak Doğu'ya Yakın Doğu ve hatta Kuzey Afrika kadar atıfta bulunmaz. 19. yüzyılın başlarında Fransız erkek izleyicinin zihninde, bu görüntünün yapıldığı kişi türü olarak, odalık sadece bir harem kölesi değil, kendisi bir yanlış anlama değil, uzun sürelerle bağlantılı bir dizi korku ve arzuları ortaya çıkardı. Hıristiyan Avrupa ve Müslüman Asya arasındaki saldırganlık tarihi. Gerçekten de, bu algılanan mesafe nedeniyle, öznenin porselen cinsiyeti, giderek daha ihtiyatlı bir Fransız kültürü için bile kabul edilebilir hale getirildi.