Geçen çarşamba ''Sanat üzerine düşünceler'' günümüzdü, tartışmalı konu ''Willem de Koonig'in Silinmiş Çizimi'' ni merak etmeyi bırakmıştık bu da bize geri yazan DailyArt kullanıcılarında ilginç tepkilere neden oldu. Dün bir müzeyi ziyaret ettim ve bu parça dikkatimi çekti: insanın üzerinde güçlü bir etki bırakmasına rağmen şeytani teması yüzünden değil resimde ima edilen şey yüzünden- evet, farkedebiliyor musun? Cehennemde yanan Fransiskanlar! Ve daha da yakına gittikçe düşünüyorum ''Böyle bir anlatıma 16.yüzyıl Portekiz'inde dini tutku sırasında kim cesaret edebilir?'' İlginç olan bir şeyler farkettim: Bilinmeyen bir sanatçı tarafından oluşturulmuş! Ve bizden birinden gelen bir ifade aklımdan geçiyor (geçen haftanın parçasına geri dönüşte bulunan DailyArt kullanıcısından). Modern sanatçıların birçoğunun başarılarını ayakta tutmak ve isimlerine dikkat çekmek için anlamsız parçalar yaptığını ifade ediyor. Bu durumu anlıyorum, modern galerileri gezerken dalga geçtiğimi hissediyorum... Ve nasılsa bu resim kusursuzca onun tam tersini temsil ediyor gibi görünüyordu. İsmi feda etmek yerine mesajı ortaya çıkarıyor.
Oscar Wilde bir keresinde ''Erkek içindeki kişiyle konuştuğunda en az haliyle kendi olur. Ona bir maske verin size doğruyu söyleyecektir.'' demiştir. Resimde, her ruh çukurdan düşüyor (üst sağ köşe) ve işlediği ölümcül günahın işkenceli acısını çekiyor: Kaynayan suda acıyı kıskanıyor; tepe taklak, yanmış saçlarla, onur ceza oluyor; açgözlülük adamın zorla paraları yuttuğu yer, kel adamın işkence çektiği; ve şehvet, sağ alt köşede zincirlenmiş çiftler iblis tarafından işkenceye uğruyor.
-Artur Deus Dionisio