Cadı Sahnesi

Paul Klee’nin resimlerinde tekrar tekrar esrarengiz ve gizemli olaylar yaşanıyor. Mitolojik masalların ve tanrıların tasvirinin yanı sıra Klee, rüzgar, ateş, su ve toprak ruhları ile çok sayıda eser yarattı. Gerçek dünya ile diğer dünya arasındaki bu arabulucular, ara sıra goblinler, cadılar ve iblisler şeklinde de ortaya çıkar. Klee figürlerini antik mitoloji, efsaneler ve peri dünyasının hikayelerinden yarattı ancak onları insan biçiminde yaramaz, itaatsiz, neşeli yaratıklar olarak tasvir etti. Karşılaştığı varlıkların çoğunu fantastik metamorfoz yoluyla kendi yaratıkları haline getirildi. Aynı derecede ironik olan, 20. yüzyılın başında Münih'te bir patlama yaşayan spiritistik veya okültist tezahürlere yönelik davranışı idi. Şehir, yalnızca Almanya'daki Okültist Araştırmalar'ın merkezi değil, aynı zamanda Teosofi Teorisi'ni yaygınlaştıran ve böylece birçok modern sanatçıyı etkileyen sayısız derslerde Rudolf Steiner'ın da eviydi. Ancak Klee, Teosofi ile arasındaki mesafeyi korudu. Kurumsal dine karşı tavrı da şüphe ve mesafe ile işaretlendi. Öte yandan ciddi hastalığı karşısında yoğun bir şekilde ölüm ve sonraki dünya ile meşgul oldu.