Salome Herod'un Karşısında Dans Ederken

Gustave Moreau'nun sanatı, İncil'le ilgili ve mitolojik hikayeleri resmettiği eserlerinin mistik ve enigmatik özellikleri ile19. yüzyıl Fransa'sındaki realist ve empresyonist çağdaşlarından ayrılıyordu. Sembolist ve sürrealist akımlar ile öğrencileri Henri Matisse ve Georges Rouault için önemli bir öncü olarak kabul edilir. Tartışmalı bir şekilde Moreau'nun en önemli eseri olan Salome, Paris'te 1876 tarihli Salon'da ilk kez sergilendiğinde bir sansasyon yaratmıştı. 1874-1876 tarihleri arasında resmedilen eser; Yahudiyeli prenses Salome'nin üvey babası Kral Hirodes ve annesi Herodias karşısında dans edişini anlatan İncil hikayesini tasvir eder. Fransız yazar Joris-Karl Huysmans, 1884 tarihli À rebours romanında Moreau'nun tablosundaki Salome tasvirini şöyle açıklar:"O artık sadece vücudunun şehvetli hareketleri ile, yaşlı bir adama arzu ve şehvet çığlıkları attıran, iradesini kıran, titreyen göğüsleri, inip kalkan karnı ve sallanan kalçalarıyla bir Kralın aklını kontrol eden bir dansçı kız değildi; o artık sembolik bir şekilde dünya kadar yaşlı olan Ahlaksızlık, ölümsüz Histeri tanrıçası, etini karıştırıp kaslarını sertleştiren kataleptik spazm ile diğer tüm güzelliklerden üstün olan Güzellik Laneti olarak ortaya çıkmıştı, - kayıtsız, sorumsuz, duyarsız, zehirli, korkunç bir Kıyamet Yaratığı.