Bu tuval Sorolla’nın 1890-1899 döneminde geliştirdiği tema olan sosyal realizminin geriye kalan birkaç örneğinden biridir. Avrupa’da oldukça popüler olmuş olan bu tür, alt sosyal sınıfların dramatik durumlarına odaklanmasıyla beraber, içeriğin tarihle veya bağlamla ilgisinin hala gerekli olduğu düşünülen zamanın salonlarında sergilenmeye başlamıştır.
Tablo, genç yaştaki dört fahişeyi satıcılarının veya Celestina’larının gözetimi altında 3.sınıf bir tren vagonunda uyuklarken göstermektedir. Fakat Sorolla burada daha çizgisel konulara odaklanmış gibi gözükmektedir. Tablonun en önemli başarılarından biri de kompozisyonun dışarıya doğru uzayıp giden bir algı yaratan etkili perspektifidir. Bütün figürlerin uyumasına rağmen, izleyici onlar tarafından göz ardı edilmekte fakat yine de aynı izleyici kompozisyonun bileşimi tarafından oluşturulmuş olan mekânsal cazibeye kendini kaptırmaktadır.