Harald Sohlberg
Kışın mavi, yıldızlı gecesinden kar kaplı bir dağ kütlesi yükseliyor. Soğuk, mistik dağ zirveleri uzakta uzanıyor; bu haliyle de buzlu bir katedrale benzeyen tepelerden birinin üstünde doğanın kutsallığı hissini arttıran bir haç eklenmiş. Karanlık ön plandaki birkaç çıplak, çarpık ağaç dağların güçlü görüntüsünü çerçeveliyor. Bu ıssız, zamansız manzarada, insan yapımı her şey küçük ve boş görünüyor.
Harald Sohlberg bu eseri çizmek için esinlendiğinde 1899'da Rondane dağında kayak yapıyordu. Norveç dağlarını keşfetmeyi seven muhteşem bir kayakçıydı. Bir akşam üstü dinleniren ışığın olağanüstü kırmızılığı (bulanıklığı) karşısında büyülenmiştir. Sonrasında Rondone'a geri dönebilir ve daha fazla fotoğraf çekip çizim yapabilirdi fakat yaşadığı hassas, neredeyse dini doğa deneyimini nasıl ifade edebileceğini bulması yıllarını alırdı. Sonrasında tecrübesi hakkında şunları yazdı, “Bir katedralin küflü sığınaklarının altında olmak gibiydi, sadece bin kere daha güçlüydü.”
Bir çok resminde Sohlberg uzak bir manzara ve geniş bir gökyüzüne karşın bir silüet görevi gören karanlık ön plan ve simetrik, iyi dengelenmiş bir komposizyon vurgulamıştır; resimlerinde insan figürleri nadiren bulunur. Her resim üzerinde uzun bir süre çalışmıştır ve eserlerinde kullandığı ince, yarı saydam boya katmanları renklere yoğunluk katmış ve melankoli hissini anımsatmaktadır. Harald Sohlberg, Norveç'in önde gelen neoromantik ressamlarından biri olarak görülmüştür.
Şubat ayına başlamak için ne kadar da güzel bir resim :)