Kör Samson

Gözleri kör figür sanki resmi parçalayacakmış gibi bir güçle izleyiciye doğru geliyor. Samson’un dehşeti kahramanca çıplaklığı, kanla kaplı perişan yüzü ve taşı ezecek güçteki elleriyle ifade ediliyor. Ortaçağdan bu yana, sanatçıların hayalleri, İsa’nın canlandırılması gibi, Herkül’ün bir muadili gibi, ya da el değmemiş duygusallığı uğruna görme duyusunu veren bir kahramanın trajedisi gibi diğer insanların üstünde güçlü bir biçimde yükselen “Seçilmiş kişi” nosyonuyla ateşlendi. Kör Samson, Korintlilerin üçüncü ve son temasını ele alıyor. Aralık 1911'de yaşamını tehdit eden inme sonucunda, sanatçı türünün geleneksel sınırlarının dışına doğru ilerliyor ve nihayet Rembrandt'ın önceki örneklerindeki büyüden kurtuluyor. Sonunda hem Samson'u hem de düşmanlarını yok edecek olan yaklaşan özgürlüğü gösteren bu sahnede, resim, yaşam ve ölüme dair bir drama dönüşüyor.