Diyojen

Jean-Léon Gérôme (1824-1904) On dokuzuncu yüzyıl boyunca akademik boyama tarzıyla tanınan ünlü bir fransız ressamdı. Gérôme döneminin empresyonizme yönelen geçişine karşıydı ve akademik boyamanın klasik şatafatlı geleneğini korumak için uğraştı. Bu yerleşmiş adetin destekçisi olmasına rağmen, hikaye anlatımlarındaki savurgan sahnelerin resimlerini, sahneye ayarlama çabasında özellikle ortodoks değildi. Diyojen tümüyle filozofluğun özünü yakalamak için uğraşan kinizmi tasvir etmektedir.

Diyojen Antik yunanda kinizm okulunun kurucularından biriydi. Bu okul sosyal otoritenin ve normların reddedilmesi görüşünü savunuyordu. Hedefleri, halkın mülküne olan körü körüne bağlılığından ve tutkularından kurtulup, basit ve erdemli doğal bir hayata yönelmesiydi. Diyojen bu felsefesini kişisel hayatında tüm kalbiyle benimsemişti ve o zamanın bir çok önemli figürlerine (Plato'nun verdiği dersleri yarıda kesmesi ve Büyük İskender'e saygısızlık yapması) alenen karşı gelen bir figür olarak tanınıyordu. 

Bu tablodaki çeşitli tema ve semboller onun hayatını ve felsefesini kusursuz bir şekilde göstermektedir. Burada resmedildiği gibi, Diyojen sokaklarda ve yiyecek depolama için kullanılan konteynerlarda yaşıyordu. (Söylenişe göre) Mülksüz ve natüralist hayata karşı mücadele ettiği felsefesinin bu bir örneğiydi. Bu manzaradaki köpekler filozofun biz köpeklerin sade görünüşünü ve stoacı (acılara katlanan) tutumunu taklit etmeliyiz düşüncesini göstermektedir. Diyojen'nin tuttuğu fener ise, halkın söylentilerinde, filozof sokaklarda gezerken yunanlıların yüzüne feneri tutarak dürüst bir adam arayışında olduğunu göstermektedir. Bu eserde belirtilen bütün bu temalar, öğeler ve sembolizm, gözlemciye filozofun bütünsel tanımıyla ön sıradan, eksantrik  yunan kinizm hayatına bir bakış sağlamaktadır.