Meyve ve Roemer ile Natürmort

Son zamanlardaki araştırmalar, alanında en iyilerden biri olan Hollandalı ressam Pieter Claesz'in Haarlem'e güney eyaletlerinden geldiğini ortaya koydu. Anvers etkisi, gerçekten de ilk eserlerinde görülebilir. Ancak 1620'lerin sonunda, Hollandalı manzara ressamları arasında yaygın olan ton boyama tekniğini natürmortlarda uygulayarak kendine özgü tarzını yaratmıştı. Bu nedenle, resimleri, Flaman ustalarının renkli ve dekoratif natürmortlarının aksine, tutucu Protestan zevkini yansıtıyor. "Monokromatik" natürmort olarak bilinen bu tarz çok popülerdi, ve Pieter Claesz'in çok kısa bir zamanda çok sayıda takipçi ve taklitçisi oldu, yani bir okul ortaya çıktı. Yarattığı etkinin sırrı, malzemeleri neredeyse somut bir doğalcılıkla tasvir etmeye odaklanan, birkaç unsurdan oluşuyordu. Bununla birlikte, motiflerin görünüşte rastgele bir araya getirilmesiyle çekici güzellikte nesneler ve yiyecekler dizisi bizi düşünmeye sevk ediyor ve ayrıntılarda oyalanırken, sanatçının samimi dünyasına çekiliyoruz. Dekoratif unsurlarla zenginleştirilmiş ve bir iş arkadaşıyla resmedilmiş bu alışılmadık derecede büyük boyutlu natürmort, eserinin özel bir parçasıdır. Piyasa için üreten Hollanda ustalarının belirli görevlerde uzmanlaşması ve bu nedenle belirli bir resim üzerinde birlikte çalışması nadir değildi. Nadir görülen şey, natürmortun farklı nesnelerinin farklı eller tarafından tutarlı bir kompozisyona dönüştürülmesiydi. Bu, tarihle birlikte, hem Pieter Claesz'in kendi monogramının hem de başka bir sanatçının imzasının açıkça okunaklı olduğu çalışmalarının bugüne kadar gelmiş tek örneği olduğu için, işbirliklerinin önemli bir kanıtını sağlar. Daha güçlü, daha belirgin kısmı, kocaman Roemer bardak ve yanında düşmüş Berkemeyer ile, madeni plaka üzerinde ekmek parçaları ve yoğun kıvrımlarıyla beyaz masa örtüsü, Pieter Claesz'in eseridir; onun dışında, büyük resmi kaplayan şatafatlı meyveler Roelof Koets'e aittir. Bununla birlikte, son derece biçimlendirilmiş sol taraf ve daha yumuşak ama daha renkli ve yoğun dekoratif sağ taraf tamamen tutarlı bir bütün oluşturur. Kahverengimsi zeytin yeşili bir zemin tonuna oturtulmuş olan keskin aydınlatma, beyaz kumaşı ve ekmeği, pencerenin yansımasıyla camda parıldayan altın şarabı, elmaları ve şişen üzüm demetini vurgular. Her iki tarafın içeriği de birbirini tamamlar. Eucharist'in sembolleri olan vurgulanan şarap ve ekmek, Mesih'in kanı ve bedenine işaret eder. Elma, modern gözleyicilere düşüşü ifade eder ve üzümler başka bir Mesih sembolüdür: Mesih'in bedeni kırıldığı gibi, asil bir içecek yapmak için üzümler de kırılır. Düşme ve kurtuluşun alegorileri, bu tür duyumsal güzelliğin natürmortunda biraz abartılı görünebilir, ancak Protestan Hollanda'da, doğal olaylar ve gündelik nesneler dini düşünceleri iletme işlevine sahipti. Bu gizli dini mesaj, belki de görkemli, bolluk içinde olan yaşamın zevklerini ve güzelliklerini, sanatçının resmetmesi, ve tutucu vatandaşların da tadını çıkarmatması için bir tür bahane olmuştur.