Bu resim, Chardin'in Académie Royale de Peinture et de Sculpture (Kraliyet Resim ve Heykel Akademisi)'a kabul edildiği 1728 yılında yapıldı. Chardin, natürmort türünde uzmanlaşmıştı ve ondan başka hiçbir Fransız natürmort ressamı özneye onun kadar sanatsal özgürlükle yaklaşmadı. Bu resim buna verilebilecek en iyi örnektir: pürüzsüz kalaylı sürahi ve kadifemsi şeftaliler, karanlık bir duvarın önündeki dar bir taş çıkıntıya yerleştirilmiş. Nesneler parlak bir ışığın altında birbirine yakın yerleştirilmiş ve sahnenin merkezinde bulunuyorlar. Bu ışık, meyvenin renginin canlılığını ve üstünde şeftalilerin yansımasının görüldüğü sürahinin metalik parıltısını arttırıyor. Ancak Chardin, nesnenin ve yansımasının maddeselliği arasındaki farkı gözetmemiş. Arka plan düz ve birkaç kat halinde uygulanırken şeftalinin kabuğu yoğun ve yer yer pürüzlü koyu renk bir boya ile resmedilmiş.
Baden Markgraf'ının (uç beyi) karısı Caroline Louise'in on yedinci yüzyıl Hollandasında 'güzel resim' üzerine belirgin bir tercihi olmasına rağmen Chardin'in özgürce boya kullanımını da takdir etti. Caroline Louise, 1759 ve 1761'de bir çift av natürmortu, bir çift de meyve natürmortu olmak üzere Chardin'in toplam dört natürmort resmini edindi.
Bu tabloyu Staatliche Kunsthalle Karlsruhe sayesinde sunuyoruz.
Not: Buradan Chardin'in başka bir tablosuna bakın! Bu yapışkan, komik ve garip!