Erdemli

Medellín, Kolombiya'daki Antioquia Müzesi sayesinde bugünkü Botero'yu (ÇALIŞMALARINI ÇOK SEVİYORUM) sunuyoruz. :)

Piskoposlar, kardinaller, rahibeler ve İsa motifleri 20. yüzyılın son yıllarında sık sık görülür. Bu temayla çalışma motivasyonu, köken olarak sembolik bir doğaya sahiptir; dini imgelerin tipik ikonografisi (dinî bir konunun sanata aktarılması sonucu ortaya çıkarılan sanat eserlerini inceleyen ve dinî simgebilimin tarihsel gelişimini gözlemleyen bilim dalı) çok zengindir ve sanatçıya sayısız yaratıcı olasılığı sunar: piskopos asaları, camandula (psikoposların kullandığı, ucunda haç olan bir çeşit tespih) ve haçlar Botero'nun karakterlerini yaratmasına izin verir. Ancak bu, diğerlerinin onu hakir görmesine sebep olmuştu çünkü onun kutsal olanı tasvir etme şeklini eleştiriyorlardı.

Yine de, 1972'de El Espectador'a verdiği bir röportajda Botero şunları demişti: "Rahipleri, alaycı olduğum ya da onlarla savaştığım için resmetmiyorum. Din adamları, olağanüstü sanatsal fırsatlar sunuyorlar; oldukça çekici kıyafetleri var(...). Çekicilikleri her şeyden çok kıyafetlerinde daha fazla görünüyor. Rahiplerin olduğu resimlerde mizah var, ama hiçbir şekilde bir nefret barındırmıyorlar. Resmedildikleri durumlar biraz saçma, ama kötü bir his uyandırmıyor. Alay... evet, ama neden bir rahiple alay edilmesin ki?"

Not: Botero, klasik şaheserlerin birçok mükemmel versiyonunu yapmıştı. Onlar dahice! Buradan ulaşabilirsiniz.